Fluxus, sebuah persatuan longgar artis avant-garde inspirasi Dada yang berkembang pada awal 1960-an, aktif di New York dan Eropah.[13] Ono melawat London untuk bertemu artis dan aktivis politik Gustav Metzger di Destruction in Art Symposium pada September 1966, sebagai satu-satunya artis wanita memilih untuk melakukan aktiviti sendiri dan hanya satu daripada dua dijemput untuk berucap.[14]

Terdapat dua versi cerita mengenai bagaimana Lennon bertemu Ono. Menurut pertama, pada 9 November 1966, Lennon pergi ke Balai Indica di London, di mana Ono telah menyediakan seni pameran konsepnya, dan mereka telah diperkenalkan oleh pemilik galeri John Dunbar.[15] Lennon pada mulanya yakin dengan pameran yang beliau lihat, yang termasuk sebuah beg kuku mahal, tetapi sekeping mempunyai tangga dengan binokular kecil di bahagian atas. Apabila beliau memanjat tangga, Lennon berasa sedikit bodoh, tetapi dia melihat melalui binokular kecil itu dan melihat perkataan "YA" yang membawa maksud beliau tidak berjalan keluar, kerana ia adalah positif, manakala seni konsep paling dia dihadapi adalah "anti" segala-galanya.[16]

Lennon juga tertarik dengan karya Hammer a Nail oleh Ono. Penonton menukul paku ke papan kayu, mewujudkan sekeping seni. Walaupun pameran itu belum lagi dibuka, Lennon mahu tukul paku ke papan bersih, tetapi Ono menghalangnya. Dunbar bertanya kepadanya, "Adakah kamu tidak tahu siapa ini? Dia jutawan! Dia mungkin membelinya." Ono kononnya tidak pernah mendengar daripada Beatles, tetapi berlembut dengan syarat bahawa Lennon membayar beliau lima taburan, yang Lennon menjawab, "Saya akan memberi anda satu khayalan lima taburan dan tukul paku khayalan dalam."[16][17]

Dalam versi kedua mesyuarat pertama Ono dan Lennon, diberitahu oleh Paul McCartney, Ono berada di London pada tahun 1965 menyusun skor muzik asal untuk sebuah buku di mana John Cage menyiapkan karya bertajuk Notations. McCartney enggan memberikan beliau apa-apa manuskrip sendiri, tetapi mencadangkan bahawa Lennon mungkin memaksa. Lennon lakukan, memberi Ono lirik tulisan tangan asal untuk "The Word."

Dalam temu bual 2002, beliau berkata, "Saya sangat tertarik kepadanya. Ia adalah satu keadaan yang sangat pelik."[18] Kedua-dua mula sepadan dan, pada bulan September 1967, Lennon menaja persembahan solo Ono di Galeri Lisson di London.[19] Apabila isteri Lennon, Cynthia meminta penjelasan untuk Ono menelefon rumah mereka, beliau memberitahunya Ono hanya cuba untuk mendapatkan wang untuk "avant-garde".[20] Pada awal tahun 1968, manakala Beatles telah membuat lawatan terkenal mereka ke India, Lennon telah menulis "Julia" dan termasuk sebutan mengenai Ono: "Anak laut memanggil saya", merujuk kepada kata dan terjemahan untuk ejaan Jepun Yoko ini.[4] Pada bulan Mei 1968, manakala isterinya sedang bercuti di Greece, Lennon dijemput Ono untuk melawat. Mereka bermalam rakaman apa yang akan menjadi album Two Virgins,[19] selepas itu, beliau berkata, mereka "bercinta pada waktu subuh".[21] Apabila isteri Lennon pulang ke rumah, dia mendapati Ono memakai jubah mandi beliau dan minum teh dengan Lennon yang hanya berkata, "Oh, hi."[22]

Lennon menulis dan merakamkan "Happiness Is a Warm Gun" pada 24 dan 25 September 1968.[23] Yang mengandungi rujukan seksual untuk Ono. Beberapa minggu selepas perceraian Lennon dari Cynthia telah diberikan, Ono mengandung walaupun dia mengalami keguguran daripada apa yang akan menjadi seorang kanak-kanak lelaki pada 21 November 1968.[24][25]

Bed-Ins dan kolaborasi awal yang lain

Dalam tempoh dua tahun lalu Lennon dengan The Beatles, beliau dan Ono mula menghadiri serta mewujudkan bantahan awam mereka sendiri terhadap Perang Vietnam. Mereka telah berkahwin di pejabat pendaftaran yang di Gibraltar pada 20 Mac 1969, dan menghabiskan bulan madu mereka di Amsterdam berkempen dengan selama Bed-In for peace selama seminggu. Mereka merancang satu lagi Bed-In di Amerika Syarikat, tetapi tidak dibenarkan masuk ke negara ini.[26] Mereka telah mengadakan satu bukannya di Queen Elizabeth Hotel di Montreal, di mana mereka merakamkan "Give Peace a Chance". [27][28] Lennon kemudian menyatakan kekesalan tentang perasaan "cukup bersalah memberi kredit McCartney sebagai penulis bersama pada single bebas pertama saya bukan memberikannya kepada Yoko, yang sebenarnya telah menulis dengan saya."[29] Pasangan terkenal sering menggabungkan advokasi dengan seni persembahan, seperti dalam "bagism", mula diperkenalkan pada sidang media Vienna, di mana mereka menentang prejudis dan stereotaip dengan memakai beg di atas seluruh tubuhnya. Lennon memperincikan tempoh ini dalam lagu Beatles "The Ballad of John and Yoko".[30]

Lennon menukar namanya dalam surat ikatan pol pada 22 April 1969, beralih daripada Winston untuk Ono sebagai nama tengah. Walaupun dia menggunakan nama John Ono Lennon selepas itu, dokumen-dokumen rasmi merujuk beliau sebagai John Winston Ono Lennon, kerana dia tidak dibenarkan untuk membatalkan nama yang diberikan ketika lahir.[31] Pasangan itu selesai di Tittenhurst Park di Sunninghill, Berkshire, di tenggara England.[32] Apabila Ono yang cedera dalam kemalangan kereta, Lennon diaturkan dengan katil bersaiz king untuk dibawa ke studio rakaman kerana dia bekerja pada album rakaman terakhir Beatles, Abbey Road.[33]

Kedua-dua bekerjasama dalam banyak album, bermula pada tahun 1968 apabila Lennon masih bersama The Beatles, dengan Unfinished Music No.1: Two Virgins, album eksperimen musique konkrit. Pada tahun yang sama, pasangan itu menyumbang sekeping eksperimen untuk The White Album dipanggil "Revolution 9". Juga di The White Album, Ono menyumbang vokal sokongan pada "Birthday",[34] dan satu baris vokal utama mengenai "The Continuing Story in Bungalow Bill." Yang terakhir ini menandakan satu-satunya peristiwa rakaman dalam The Beatles di mana seorang wanita menyanyi membawa vokal.[35]

Kumpulan Plastic Ono

Ono mempengaruhi Lennon untuk menghasilkan lebih banyak pengeluaran "autobiografi" dan, selepas "The Ballad of John and Yoko", mereka mengambil keputusan adalah lebih baik untuk membentuk kugiran mereka sendiri dan bukannya meletakkan bahan di bawah nama The Beatles.[36] Pada tahun 1969, album pertama Plastic Ono Band, Live Peace in Toronto 1969, dirakaman semasa Toronto Rock and Roll Revivalfestival. Penjelmaan pertama kumpulan itu juga terdiri daripada pemain gitar Eric Clapton, pemain bass Klaus Voormann, dan pemain dram Alan White. Separuh pertama persembahan mereka terdiri daripada standard rock. Pada separuh kedua, Ono mengambil untuk mikrofon dan mempersembahkan avant-garde bersama-sama dengan band ini, penamat dengan muzik yang terdiri terutamanya daripada maklum balas, semasa beliau menjerit dan menyanyi.[37][38]

Album solo pertama dan Fly

Ono mengeluarkan album solo pertamanya, Yoko Ono/Plastic Ono Band, pada tahun 1970 sebagai rakan bagi Lennon, John Lennon/Plastic Ono Band lebih terkenal. Kedua-dua album juga mempunyai sahabat yang meliputi: Ono memaparkan gambarnya bersandar pada Lennon, dan gambar Lennon bersandar pada Ono. Albumnya termasuk vokal yang keras, mentah, yang melahirkan persamaan dengan bunyi dalam alam semula jadi (terutamanya yang dibuat oleh haiwan) dan teknik jazz bebas yang digunakan oleh angin dan tembaga. Pemuzik termasuk Ornette Coleman, selain penghibur jazz bebas terkenal, dan Ringo Starr. Beberapa lagu-lagu dalam album ini terdiri daripada penyuaraan tanpa kata, dalam gaya yang akan mempengaruhi Meredith Monk [39] dan artis muzik yang lain yang telah menggunakan jeritan dan bunyi vokal sebagai ganti perkataan. Album ini mencapai No. 182 di carta AS.[40]

Apabila Lennon telah dijemput untuk bermain dengan Frank Zappa di Fillmore (ketika itu Filmore West) pada 5 Jun 1971, Ono menyertai mereka.[41] Kemudian tahun itu, beliau mengeluarkan Fly, album berganda. Di dalamnya, beliau menrokai sedikit rock Psikedelik lebih konvensional dengan trek termasuk "Midsummer New York" dan "Mind Train", sebagai tambahan kepada beberapa eksperimen Fluxus. Beliau juga menerima putaran kecil dengan balada "Mrs. Lennon" Trek "Don't Worry, Kyoko (Mummy's Only Looking for Her Hand in the Snow)" adalah syair pujian kepada anak perempuan Ono yang hilang,[42] dan menampilkan Eric Clapton pada gitar. Pada tahun yang sama, semasa belajar dengan Maharishi Mahesh Yogi di Mallorca, Sepanyol, bekas suami Ono, Anthony Cox menuduh Ono daripada melarikan anak perempuan mereka Kyoko dari hotelnya. Tuduhan terbang antara kedua-dua, dan juga perkara jagaan. Cox akhirnya berpindah dengan Kyoko; Ono tidak akan melihat anak perempuannya sehingga tahun 1998.[11] Ia adalah pada masa ini bahawa dia telah menulis (Don't Worry Kyoko) "Jangan Risau Kyoko", yang juga muncul album Ono dan Lennon, Peace Live In Toronto 1969, sebagai tambahan untuk terbang. Kyoko juga dirujuk dalam baris pertama "Happy Christmas (War Is Over)" apabila Yoko bisikan "Happy Christmas, Kyoko", diikuti dengan Lennon berbisik, "Happy Christmas, Julian.[43] Lagu ini mencapai No. 4 di UK, di mana pengeluaran telah ditangguhkan sehingga 1972, dan telah secara berkala muncul kembali di UK Singles Chart. Asalnya sebuah lagu bantahan mengenai Perang Vietnam, "Happy Xmas (War Is Over)" telah menjadi satu standard Krismas.[44][45] Bahawa Ogos, pasangan itu muncul bersama-sama di manfaat di Madison Square Garden dengan Roberta Flack, Stevie Wonder, dan Sha Na Na untuk kanak-kanak yang cacat akal anjuran WABC-TV Geraldo Rivera.[46]